10. Makrorozkazy
Użytkownicy programu
mogą definiować makrorozkazy (krótkie skrypty programowe) wywoływane za pomocą klawiszy
funkcyjnych F1 - F12 oraz kombinacji CTRL-F1 - CTRL-F12. Podpisy informujące o funkcji
klawisza (również ustalone przez użytkownika) są wywietlane na ekranie w pasku narzędziowym.
Podpisy widoczne przez cały czas pracy programu odpowiadają funkcjom klawiszy F1 - F12 ale po
nacinięciu klawisza CTRL ulegają zmianie na podpisy odnoszące się do drugiej grupy funkcji.
W skład języka skryptów wchodzą następujące rozkazy i metasymbole
(muszą być one pisane dużymi literami):
<TX> Nadawanie. <RX> Odbiór. <CALL> Znak korespondenta. <MYCALL> Własny znak. <MYNAME> Własne imię. <NAME> Imię korepondenta. <MYQTH> Własne QTH. <QTH> QTH korespondenta. <RXANDCLEAR> Przejcie na odbiór i skasowanie zawartoci okna nadawczego. <CLEARWINDOW> Skasowanie zawartoci okna, w którym znajduje się znacznik. <FILE> Otwarcie okna dialogoweo transmisji zbiorów. <TIME> Czas. <DATE> Data. <AFC> Włączenie lub wyłączenie ARCz (ang. AFC). <NET> Włączenie lub wyłączenie trybu sieciowego (ang. Net). <SQUELCH> Otwarcie lub zamknięcie blokady szumów. <SNAP> Włączenie lub wyłączenie chwytania (ang. snap). <AFCON> Włączenie ARCz. <AFCOFF> Wyłączenie ARCz. <CWID> Nadanie telegrafią własnego znaku. <RST> Raport RST dla korespondenta. <MYRST> Otrzymany raport RST. <CR> Powrót wózka (CR). <LF> Nowa linia (LF). <CRLF> Znaki CR i LF. <VER> Wersja programu. <NETON> Włączenie trybu sieciowego (NET). <NETOFF> Wyłączenie trybu sieciowego (NET). <SNAPON> Włączenie chwytania (SNAP). <SNAPOFF> Wyłączenie chwytania (SNAP). <THRESHOLD> Otwarcie okna regulacji blokady szumów. <VOLUME> Regulacja siły głosu płytki dwiękowej. <TUNE> Nadanie nonej o pełnej mocy (do strojenia). <FILE:nazwa.txt> Nadanie zbioru o podanej nazwie. <SEEKLEFT> Przeszukiwanie pasma w lewo. <SEEKRIGHT> Przeszukiwanie pasma w prawo. <SQUELCHON> Otwarcie blokady szumów. <SQUELCHOFF> Zamknięcie blokady szumów. <BOOKMARK> Umieszczenie lub usunięcie zakładki w oknie widma. <TXTOGGLE> Przełączanie N-O (naprzemian). <STARTSCAN> Automatyczne przeszukiwanie pasma. <STOPSCAN> Zatrzymanie przeszukiwania.
W wersji dystrybucyjnej Digipan zdefiniowano następujące makrorozkazy:
Klawisz Podpis Rozkaz F1 Call 1 <CALL> DE <MYCALL> K F2 CQ CQ CQ CQ DE <MYCALL> pse K F3 Call 3 <CALL> <CALL> <CALL> DE <MYCALL> <MYCALL> <MYCALL> K F4 Call <CALL> DE <MYCALL> F5 BTU BTU <CALL> DE <MYCALL> K F6 Signoff 73 <CALL> DE <MYCALL> SK F7 File <FILE> F8 Clear <CLEARWINDOW> F9 TX <TX> F10 RX <RX> F11 << <SEEKLEFT> F12 >> <SEEKRIGHT>
Makrorozkazy te mogą służyć jako przykłady dla własnych prób albo mogą być poprostu zmodyfikowane
i dostosowane do potrzeb i upodobań użytkownika np. przez dodanie polecenia <TX> na początku
do wywołania i <RX> na końcu dzięki czemu oszczędza się dodatkowego naciskania klawiszy
F9 i F10 przy każdym wywołaniu. Przykład dla klawisza F1:
<TX><CALL> DE <MYCALL> K<RX>.
Jak widać za załączonych przykładów makrorozkazy mogą zawierać dowolne kombinacje tekstów, poleceń
i metasymboli - zastępowanych po wywołniu przez rzeczywiste dane j. np. znak korespondenta,
imię lub QTH.
Dodanie polecenia <CWID> na końcu wywołania spowoduje nadanie
dodatkowo własnego znaku telegrafią. Polecenie to można zresztą przypisać do dowolnego klawisza
funkcyjnego podobnie j. np. polecenia <TIME> czy <DATE>. Nacinięcie odpowiedniego
klawisza spowoduje umieszczenie daty lub czasu w tekcie. Bieżąca data i czas są używane automatycznie
w dzienniku stacji bez koniecznoci ich przypisywania do klawiszy funkcyjnych.
Identyfikacja telegraficzna jest przeznaczona dla ew. przypadkowych słuchaczy
i nie jest dekodowana przez program terminalowy u korespondenta ani prawidłowo wywietlana u niego
na ekranie (nie jest to poprostu sygnał PSK31). Zalecane jest nadawanie jej nie za często np. tylko
na zakończenie łącznoci. Przykład dla klawisza F6:
73 <CALL> DE <MYCALL> SK <CWID>.
Przypisania makrozozkazów do klawiszy wraz z odpowiednimi podpisami dokonuje
się w konfiguracji programu, w menu "Konfiguracja"/"Makro Fn" ("Configure"/"Fn macro") lub
"Konfiguracja"/"Makro CTRL-Fn" ("Configure"/"Ctrl-Fn macro") w zależnoci od grupy klawiszy albo
poprzez menu kontekstowe wywoływane po nacinięciu przycisku ekranowego za pomocą prawego klawisza
myszy. Otwierane jest wówczas okno dialogowe służące do wpisania treci makrorozkazu i jego nazwy
(podpisu na przycisku). Użytkownik może wpisywać potrzebne polecenia lub wybierać je z listy i
naciskać klawisz "Wprowad" ("Insert"). Dla grupy funkcji wywoływanych poprzez kombinację z
klawiszem CTRL należ nacisnąć go również przed wywołaniem menu kontekstowego (nacinięciem prawego
klawisza myszy).