13. Alfabet PSK31


  W odróżnieniu od emisji RTTY, która należ do grupy emisji asynchronicznych start-stop emisja PSK31 jest emisj± synchroniczn±. Zasady działania systemów asynchronicznych polega na tym, że każde słowo kodowe (bajt, znak alfabetu) jest poprzedzony bitem startowym a na zakończenie dodawany jest jeden lub więcej bitów stopu. Bit startu zapewnia synchronizacj± odbiornika na pocz±tku każdego znaku (litery, cyfry) natomiast bity stopu wypełniaj± cały czas odstępu pomiędzy znakami. Czas tem noż być dowolnie długi. Bity startu maj± przeciwn± polaryzacj± aniżeli bity stopu. Zalet± systemów asynchronicznych start-stop jest to, że po utracie synchronizacji np. w wyniku zakłóceń system synchronizuje się z pocz±tkiem pierwszego odebranego bezbłędnie znaku. W zależności od rodzaju i czasu trwania zakłóceń może dojść jednak do błędnej synchronizacji w środku znaku i powstania w ten sposób dodatkowych przekłamań.

    Transmisja synchroniczna wymaga aby dane były transmitowane w sposób ci±gły bez przerw pomiędzy nimi tzn. wymaga zachowania stełego rytmu nadawania. W przypadku braku danych użytecznych dla zachowania synchronizmu nadawane s± znaki wypełniaj±ce (jałowe), które s± następnie usuwane przez stacj± odbiorcz±. Nadawane słowa mog± mieć stał± długość np. 8 bitów lub też jak w systemie PSK31 być oddzielone od siebie za pomoc± ustalonej kombinacji bitów nie występuj±cej w danych użytecznych. Zapobiega to po pierwsze błędnej synchronizacji odbiornika w środku znaku a po drugie pozwala na użycie alfabetu o zmiennej długości znaku. Przypisanie literom występuj±cym częściej znaków krótszych (o mniejszej liczbie bitów) aniżeli literom rzadziej występuj±cym powoduje zwiększenie efektywnej szybkości transmisji w porównaniu z systemami o stałej długości znaku. Zasada ta jest znana od dawna i zastosowano j± m. in. w alfabecie Morse'a.

    Zastosowany w systemie PSK31 kod o zmiennej długości znaku nosi nazwę Varicode i charakteryzuje się tym, że:
1. poszczególne znaki s± oddzielone od siebie za pomoc± sekwencji dwóch bitów 0.
2. sekwencja ta nie występuje nigdy wewn±trz znaku.
Z przyjętych założeń wynika, że wszystkie znaki rozpoczynaj± się od bitu o wartości 1 i że wykluczona jest błedna synchronizacja w trakcie trwania (częściowo zakłóconego) znaku.

    W trakcie opracowywania alfabetu PSK31 uwzględniono prawdopodobieństwo występowania zgłosek w tekstach angielskich. Alfabet ten nie jest więc wprawdzie optymalnie dostosowany do innych języków ale i tak zapewnia wyražny zysk w stosunku do np. kodu ASCII. Długość znaku leży pomiędzy jednym bitem (znak odstępu) a 10 bitami a przy uwzględnieniu bitów separuj±cych pomiędzy 3 i 12 bitami. Dla tekstów angielskich uzyskano średni± długość słowa 6 - 7 bitów w porównaniu do 10 bitów w kodzie ASCII z dodatkiem bitów startu i stopu.

    Bit o wartości zero powoduje w modulatorze PSK31 zmianę fazy zarówno w trakcie transmisji z modulacj± BPSK jak i QPSK. Transmisja ci±gów zer (wypełniaczy) powoduje więc ci±gł± zmianę fazy z częstotliwości± równ± szybkości transmisji co ułatwia utrzymanie odbiornika w synchronižmie. Najbardziej niekorzystnym z punktu widzenia utrzymania synchronizacji odbiornika jest wykrzyknik, którego kod składa się z 9 jedynek, w praktyce jednak ci±g ten nie powoduje utraty synchonizacji.

1.1. TYTUŁ PODROZDZIAŁU

    



Wydanie z dn. 08.07.2000.

© Prawa autorskie Krzysztof D±browski, OE1KDA.